شاید شما هم دچار این مشکل شده باشید که هنگام کوک کردن سازتان سیم پاره میشود . این موضوع برای اکثر دوستان عذاب آور است . نه اینکه سیم هزینه زیادی داشته باشه و یا کم یاب باشد . یک موقع سر تمرین یا اجرا هستید ، سیم پاره میشود و کار ما لنگ میشود . واقعا راه کارش چی هست و چگونه باید کوک کنیم ؟
معمولا این اتّفاق برای نوازندگان مبتدی می افتد . به دوعلت 1 – با قلق گوشی ساز خود آشنا نیستند 2 – با محدوده صدای نت ها آشنا نیستند
برای مورد اول باید خدمتتون عرض کنم که ، وقتی قصد دارید یک سیم را کوک کنید ، گوشی رابین انگشتان سبابه وشصت قرار دهید و خیلی آرام آن را بچرخانید . هنرجویان مبتدی معمولا چون دقیق نمیدانند چقدر باید فشار جهت چرخش گوشی ایجاد کنند ، لذا یک لحظه سیم زیاد کشیده میشود و پاره میشود . پس پیشنهاد میکنم خیلی آرام گوشی را بچرخانید .
در مورد قسمت دوم باید عرض کنم خدمتتون که اگر با تیونر کوک میکنید وقصد دارید سیم اول را کوک کنید ، تیونر شما باید حرف c را نشان دهد به همراه یک عدد کنارش « یعنی علائم بمل و کرن و دیز ، کنار حرف سی نباشد » به این صورت C4 و همینطور سیم دوم یعنی سیم « سل » باید حرف G3 را روی تیونر نشان دهد بدون علائم اضافی کنار نت اصلی . اگر حس کردید سیم دارد زیاد سفت میشود و کوک نمیشود بدانید که یک جای کار را اشتباه میکنید . پس دست نگه دارید . یک پیشنهاد دارم براتون . برای اینکه به تیونر وابسته نشوید و کم کم به صورت گوشی کوک کنید ، فقط سیم اول را دو کوک کنیم ، بعد پرده سُل روی سیم اول را بگیرید و سپس چند بارمضراب بزنید . حالا به صدای سُل خوب گوش کنید . طبق این صدایی که میشنوید سیم دوم را سل کوک کنید . سیم سوم هم به همین صورت . به سیم اول« نت دو » به صورت دست باز مضراب بزنید . طبق این صدا سیم سوم و چهارم را کوک کنید . باز هم تاکید میکنم خیلی آرام کوک کنید . با این روش هیچوقت سیم سه تار شما پاره نمیشود .
نویسنده : علی اقبال
محمد رضا لطفی در سال 1325 در گرگان متولد شد و از 15 سالگی موسیقی را با ساز تار شروع کرد . و پس از عزیمت به تهران در کلاس های آزاد هنرستان موسیقی شرکت کرد و به فراگیری مکتب وزیری پرداخت . وی از محضر استادان بزرگی چون حبیب الله صالحی – علی اکبر خان شهنازی – نور علی خان بروند – سعید هرمزی – دکتر صفوت – دکتر مسعودیه – هرمز فرهت – استاد برکشلی بهره مند گردید . پس از آشنایی با استاد عبدالله دوامی نزد ایشان آموزش دید و برای ضبط آثار او تلاش کرد . وی فارق التحصیل از دانشکده هنرهای زیبا است . ایشان برای ارتقای موسیقی سنتی ایران متحمل زحمات زیادی شدند ، که فعالیت های استاد را میتوان به چند دسته تقسیم کرد:
1 – فعالیتهای آموزشی : ایشان شاگردان بسیاری را آموزش داده اند . فعالیت های دیگری چون باز سازی هنرستان « ساز و نوروز » و تغییر نام آن به مکتب خانه میرزاعبدالله ، تشکیل کلاسهای آموزشی کوتاه مدت خارج از کشور ، تشکیل گروه شیدا به سرپرستی خودشان و همچنین تشکیل کانون فرهنگی هنری « چاووش » توسط خود ایشان .
2 – فعالیت های پژوهشی : انتشار نامه شیدا و کتاب سال شیدا در داخل و خارج از کشور ، شرکت در سمینار موسیقی در ونیز ، عضویت در شورای نویسندگان و هنرمندان و......
3- فعالیت های اجرایی : شامل کنسرتهای متعددی در داخل و خارج از کشور، سلسله نوارهای چاووش ، ردیف موسیقی سنتی ایران « یادواره استاد برومند » ، تکنوازی تار و سه تار ، قافله سالار ، چشمه نوش با صدای استاد شجریان ، به یاد درویش خان و .... وی زندگی خود را وقف موسیقی سنتی ایران و اشاعه این هنر در سطح جهان کرده و توانسته است در این راه با خلاقیت های خود اعتبار بسیاری برای کشورش به ارمغان آورد .
از:notebnote.com