آموزش و تدریس تار و سه تار در کرج و تهران

آموزش و تدریس تار.آموزش و تدریس سه تار. یک جلسه رایگان:آموزش مقدماتی، آشنایی با مبانی و مشاوره..مبتدی، پیشرفته. تلفن:09361890088

آموزش و تدریس تار و سه تار در کرج و تهران

آموزش و تدریس تار.آموزش و تدریس سه تار. یک جلسه رایگان:آموزش مقدماتی، آشنایی با مبانی و مشاوره..مبتدی، پیشرفته. تلفن:09361890088

هوش موسیقیایی

 هوش موسیقیایی یکی از هوش هایی است که گاردنر(1983)در نظریه ی هوش های چند گانه مطرح کرد،هوش موسیقیایی مستلزم داشتن توانایی بالا در شنیدن و درک سازماندهی آهنگهای موزون است،بسیاری بر این عقیده اند که هوش موسیقیایی با هوش ریاضی رابطه دارد ولی گاردنر اظهار کرده که این دیدگاه تاثیر هیجانها را بر موسیقی نادیده گرفته است.

ویژگی کودکان با استعداد موسیقی:

استعداد موسیقی معمولاً در اوایل زندگی کودک مشخص میشود در صورتی که کودک به آلات موسیقی دسترسی داشته باشد در همان اوایل کودکی به سراغ آن میرود و کنجکاوانه آن را وارسی میکند،اعجوبه های موسیقیدر کودکی موجب شگفتی اطرافیان خود میشوند.

مطالعه ای که روی پیانیست های آمریکایی صورت گرفته ویژگی های مشترکی را میان آنها مطرح کرده است این مطالعه نشان داده است که:

اغلب آنها در خانواده هایی پرورش یافته اند که به موسیقی علاقه داشته اند یا حداقل یکی از آلات موسیقی را می نواخته اند.

خانواده های آنها آموزش موسیقی را برای رشد کودکان خود لازم می دانسته اند و برنامه هایی برای آموزش موسیقی به فرزندانشان طراحی می کرده اند.

خانواده های آنها در انتخاب معلم موسیقی حساس بوده اند و سعی می کردند که از موسیقی دانان مشهور برای آموزش موسیقی به فرزندان خود استفاده کنند.

خانواده های آنها بر تمرین های کودکان نظارت داشته و از آنها می خواسته اند که آموزش را جدی بگیرند،این خانواده ها نظارت بر تمرین های کودکان را از وظایف خود تلقی می کرده اند.

آموزش موسیقی به این کودکان برای خانواده های آنها اهمیت بسیاری داشته است و آن را خیلی زودتر از آموزش سایر فعالیت ها نظیر ورزش شروع می کرده اند.

برجسته بودن این کودکان در موسیقی معمولاً خیلی زود نمایان شده است بطوری که دوستان و اطرافیان آنها را از همان کودکی پیانیست خطاب می کرده اند. 

تمرین موسیقی و فلوچارت تمرین موسیقی

تمرین موسیقی

تمرین موسیقی

نوازنده هر سازی هستید و در هر کجای کار یادگیری، به این نکات خیلی دقت کنید …
بدون برنامه ریزی هیچ کاری پیش نمی رود.
مخصوصا وقتی که قرار است سازی فراگیری شود…

اگر برنامه ریزی وجود نداشته باشد “وقت  تمرین موسیقی” به “وقت سرخوردگی” تبدیل می شود

حتما تجربه این را داشته اید که 2 ساعت از وقت خود را برای تمرین گذاشته اید
ولی بعد از این زمان متوجه می شوید که هیچ پیشرفت خاصی نداشته اید
این به مرور زمان باعث سرخوردگی می شود و اگر در طول زمان پیشرفت

و احساس موفقیت وجود نداشته باشد این فکر که کلا ساز را کنار بگذارید بزرگ و بزرگتر میشود…
” تمرین اجباری نیست!”

این عبارت برای خیلی ها عجیب به نظر می رسد چون اصولا بدون

تمرین هیچ چیزی فراگیری نمی شود. بله، بدون تمرین هیچ چیزی فراگیری نمی شود

ولی قرار نیست که تمرین به زور و باالجبار انجام شود…

” تمرین موسیقی باید لذت بخش باشد”

کسی که خود را مجبور به تمرین می کند، از ابتدا بازنده است.
البته این جمله به این معنا نیست که هر از چندی تنبلی

خود را برای رفتن به اتاق تمرین کنارنگذاریم…
اگر بعد از مدتی تمرین متمرکز برای ما لذت بخش نبود،
بهتر است وقتمان را صرف کار دیگری کنیم که از گذراندن

وقت برای آن حقیقتا لذت می بریم.
در کل تمرین یعنی رابطه خود را با سازمان حفظ کنیم و از آن نگهداری کنیم.

یعنی” وقتی “که ما برای خودمان و سازمان می گذاریم…
تمرین به ما انگیزه و خلاقیت می دهد
و در بهترین حالت “سفری به درون خویش” است.
تمرین یعنی پی بردن به احتیاجی که از درون خویش سرچشمه می گیرد برای وقت گذاشتن با سازِمان.

کسی که با این دید به تمرین موسیقی نگاه می کند، در راه موفقیت گام بر می دارد….

 

برای برنامه ریزی دو نکته خیلی مهم را در نظر داشته باشید.

 

1- همیشه از روی ساعت تمرین کنید.

پیشنهاد من تعیین واحدهای 45 دقیقه ای برای تمرین هست …
بعد از هر تمرین بین 5 تا 15 دقیقه فرصت استراحت دارید

در ضمن باید گفت که قانونی در ژاپن وجود دارد که به قانون 15 دقیقه ای معروف است

این قانون به قدرت تغییرات کوچک اشاره دارد!

تکرار کارهای کوچک نه تنها شخصیت انسان را میسازد بلکه شخصیت ملت ها را تعیین می کند.

 

1⃣اگر روزی 15 دقیقه را صرف اتود و تکنیک کنید در پایان یک سال، تغییر ایجاد

شده در نوازندگی را به خوبی احساس خواهید کرد.

2⃣اگر روزی 15 دقیقه از اجرای قطعات بی اهمیت خویش بکاهید،

ظرف یک سال حس پیشرفت بیشتری نصیبتان خواهد شد.

3⃣اگر روزی 15دقیقه را به مطالعه تاریخ موسیقی اختصاص دهید ،

بعد از یک سال شما یک نوازنده با سواد و قابلی خواهید شد

که لذت بیشتری از نواختن و شنیدن آثار موسیقی دانان خواهد برد .

4⃣ اگر روزی 15دقیقه را به شنیدن آثار نوابغ موسیقی اختصاص دهید

بیشتر نتیجه خواهید گرفت از زمانی که چند بار در هفته به کنسرتهای پاپ فاقد ارزش هنری ، برید .

 

زیبایی روش یا قانون 15 دقیقه در این است که آنقدر کوتاهست که هیچ وقت به بهانه ی این که وقت ندارید آن را به تاخیر نمی اندازید.

جالبتر اینکه، کشور ژاپن امروزه موفقیت خود را مدیون این قانون میداند.

 

2- حتما دفترچه “گزارش تمرین” برا خود تهیه کنید.

دفترچه نت موسیقی

دفترچه نت موسیقی

در این دفترچه پیشرفتها و مخصوصا مشکلات در خصوص هر تمرین یادداشت شود
تهیه دفترچه تمرین برای کنترل خودمان و ایجاد انگیزه بسیار مفیده
و باعث ایجاد انگیزه برای ادامه راه می شود…

 radiftv.com

روش صحیح مضراب سه تار

موقع مضراب زدن حتما انگشت کوچک و کناریش و انگشت شصت باید روی صفحه ثابت باشه . این نکته را حتما رعایت کنید . دستتان را به حالت جمع شدگی روی صفحه قرار دهید مانند شکل . انگشت کناری انگشت سبابه ، هم زمان با آن بالا می آید . بعد باهم پایین می آیند . پس از بازگشت  انگشت سبابه به سیم ضربه میزند و گذر میکند . انگشت کناری همان جای اول خود میماند . برای زدن مضراب نیاز به نیروی خاصی نیست ، چون باعث خستگی زود هنگام مفصل انگشت میشود . بهترین حالت برای مضراب زدن استفاده از سنگینی و وزن انگشت « سبابه » است . مضراب راست همیشه قویتر از مضراب چپ اجرا میشود .عزیزان دقت نمایید ، قوی بودن مضراب سه تار ارتباطی با محکم زدن ندارد . زمانی صدای حجیم و اصطلاحاً پخته ایجاد میشود که بتوانید وزن انگشت را توسط سر ناخن به سیمها منتقل کنید . اگر ناخن ندارید یا ناخنتان کوتاه است از مضراب استفاده کنید . خصوصاً مضرابهای سیمی . چون شفافیت صدای ساز بیشتر میشود . سعی کنید انرژی حرکت مضراب از پایه انگشت شروع شود . و از بند وسطی انگشت خم شود . بعضی دوستان به اشتباه با بند آخر انگشت « نوک ناخن» مضراب میزنند . این مضراب ناقص است و صدای پر قدرتی از ساز ایجاد نخواهد شد .

بعضی دوستان میپرسیدند که اگر ناخنم به سیمهای کناری بخورد مشکلی دارد ؟ در جواب میگویم : سعی کنید که به سیم مورد نظر بخورد . اما چون کوک سیم ها جوری است که صداها مکمل همدیگر هستند اتفاقی نخواهد افتاد اگر ناخن به سیم کناری بخورد ، فقط صدا پرترشنیده خواهد شد . نکته دیگری که باید بهش اشاره کرد تمرین مضراب سه تار است . حتما نیاز نیست ساز در اختیارتان باشد ، برای تمرین مضراب . میتوانید روی پای خود در هرزمان و مکانی تمرین کنید . باید به این نکته اشاره کنم که هر قسمتی از سیمها صدای مخصوص به خود را دارد . مثلا اگر نزدیک خرک به سیمها مضراب بزنید ، صدا « زیرتر» خواهد بود . هرچه به سمت دسته بروید صدا بم تر خواهد بود این نکته را گفتم که اگر خواستید احساس های مختلفی را ایجاد کنید با بالا و پایین بردن دست ، روی صفحه ساز میتوانید . صداهای  مختلفی را بوجود بیاورید . جهت اطلاع بیشتر از این موضوع مقاله مکان صحیح برای مضراب را بخوانید .

انرژی انگشت اشاره جهت مضراب از کجا تأمین می شود؟

دوستان عزیزم این سئوالی است که برای خیلی از بچه ها پیش می آید که انگشت باید از کجا «خم» شود یا کلاً چرا انگشت آن حالت صحیح را به خود نمی گیرد. گاهی وقت ها هنرجویان به خاطر این موضوع انگیزه خودشان را برای نواختن از دست می دهند . عزیزانم اصلاً جای نگرانی نیست چون در ادامه برایتان کاملاً توضیح می دهم که چگونه یک حالت ایده آل به انگشتتان بدهید . انرژی انگشت اشاره باید از مفصل اصلی که پائین ترین قسمت انگشت « طرف خود دست » است تأمین شود. بعد که انگشت کامل بالا آمد، سنگینی وزن انگشت به شتاب آن کمک می کند. حالا انگشتی که با انرژی مفصل حرکت را آغاز کرده و وزن خود انگشت هم چاشنی آن شده پائین می آید و به سیم برخورد می کند. وقتی که ناخن به سیم خورد حالا مفصل وسطی خم می شود. و انگشت جمع می شود و به انتها می رود. 

notebnote.com

روش صحیح مضراب سه تار

موقع مضراب زدن حتما انگشت کوچک و کناریش و انگشت شصت باید روی صفحه ثابت باشه . این نکته را حتما رعایت کنید . دستتان را به حالت جمع شدگی روی صفحه قرار دهید مانند شکل . انگشت کناری انگشت سبابه ، هم زمان با آن بالا می آید . بعد باهم پایین می آیند . پس از بازگشت  انگشت سبابه به سیم ضربه میزند و گذر میکند . انگشت کناری همان جای اول خود میماند . برای زدن مضراب نیاز به نیروی خاصی نیست ، چون باعث خستگی زود هنگام مفصل انگشت میشود . بهترین حالت برای مضراب زدن استفاده از سنگینی و وزن انگشت « سبابه » است . مضراب راست همیشه قویتر از مضراب چپ اجرا میشود .عزیزان دقت نمایید ، قوی بودن مضراب سه تار ارتباطی با محکم زدن ندارد . زمانی صدای حجیم و اصطلاحاً پخته ایجاد میشود که بتوانید وزن انگشت را توسط سر ناخن به سیمها منتقل کنید . اگر ناخن ندارید یا ناخنتان کوتاه است از مضراب استفاده کنید . خصوصاً مضرابهای سیمی . چون شفافیت صدای ساز بیشتر میشود . سعی کنید انرژی حرکت مضراب از پایه انگشت شروع شود . و از بند وسطی انگشت خم شود . بعضی دوستان به اشتباه با بند آخر انگشت « نوک ناخن» مضراب میزنند . این مضراب ناقص است و صدای پر قدرتی از ساز ایجاد نخواهد شد .

بعضی دوستان میپرسیدند که اگر ناخنم به سیمهای کناری بخورد مشکلی دارد ؟ در جواب میگویم : سعی کنید که به سیم مورد نظر بخورد . اما چون کوک سیم ها جوری است که صداها مکمل همدیگر هستند اتفاقی نخواهد افتاد اگر ناخن به سیم کناری بخورد ، فقط صدا پرترشنیده خواهد شد . نکته دیگری که باید بهش اشاره کرد تمرین مضراب سه تار است . حتما نیاز نیست ساز در اختیارتان باشد ، برای تمرین مضراب . میتوانید روی پای خود در هرزمان و مکانی تمرین کنید . باید به این نکته اشاره کنم که هر قسمتی از سیمها صدای مخصوص به خود را دارد . مثلا اگر نزدیک خرک به سیمها مضراب بزنید ، صدا « زیرتر» خواهد بود . هرچه به سمت دسته بروید صدا بم تر خواهد بود این نکته را گفتم که اگر خواستید احساس های مختلفی را ایجاد کنید با بالا و پایین بردن دست ، روی صفحه ساز میتوانید . صداهای  مختلفی را بوجود بیاورید . جهت اطلاع بیشتر از این موضوع مقاله مکان صحیح برای مضراب را بخوانید .

انرژی انگشت اشاره جهت مضراب از کجا تأمین می شود؟

دوستان عزیزم این سئوالی است که برای خیلی از بچه ها پیش می آید که انگشت باید از کجا «خم» شود یا کلاً چرا انگشت آن حالت صحیح را به خود نمی گیرد. گاهی وقت ها هنرجویان به خاطر این موضوع انگیزه خودشان را برای نواختن از دست می دهند . عزیزانم اصلاً جای نگرانی نیست چون در ادامه برایتان کاملاً توضیح می دهم که چگونه یک حالت ایده آل به انگشتتان بدهید . انرژی انگشت اشاره باید از مفصل اصلی که پائین ترین قسمت انگشت « طرف خود دست » است تأمین شود. بعد که انگشت کامل بالا آمد، سنگینی وزن انگشت به شتاب آن کمک می کند. حالا انگشتی که با انرژی مفصل حرکت را آغاز کرده و وزن خود انگشت هم چاشنی آن شده پائین می آید و به سیم برخورد می کند. وقتی که ناخن به سیم خورد حالا مفصل وسطی خم می شود. و انگشت جمع می شود و به انتها می رود. 

notebnote.com

تعویض سیم سه تار

حتما براتون اتفاق افتاده که سیم سه تارتون پاره بشه . اگر که تعویض سیم رو یاد گرفته باشید . به راحتی خودتون عوضش میکنید . معمولا نوازندگانی که تازه شروع به نواختن سه تار کرده اند با این موضوع مشکل دارند . و براشون عذاب آوره چون واقعا از درس هاشون عقب می افتند و حالا باید ساز رو ببرن پیش استادشون یا کسی که این کارو کرده و براشون انجام بده . اما من به شما یاد میدم چطور خودتون به راحتی سیم سازتون رو عوض کنید .

چرا سیم ساز پاره میشود ؟

دوستان در ابتدا باید بدونید که چی باعث میشه که سیم سازتون پاره میشه و سعی کنید این موارد رو رعایت کنید تا اتفاق نیفته .

1-پیچوندن بیش از حد گوشی ها

2- مضرابهای محکم

3 – پوسیدگی سیمها

شما وقتی به کوک ساز مسلط نباشید یا به قول معروف «قلق» گوشی سازتون رو ندونید بیش از اندازه اون رو میپیچونید و سیم پاره میشه . یا مثلا سیم اول سازتون «سیم دو» درست کوک شده اما شما حس میکنید کوک نیست باز کوک رو بالاتر میبرید و سیم رو پاره میکنید . پس اگر تازه کوک کردن رو یاد گرفتید ، حتما با تیونر کوک کنید و در ضمن خیلی آروم گوشی ها رو بپیچونید . در مورد مضرابهای محکم باید بگم که گاهی ناخن خیلی محکم به سیم برخورد میکنه ، حالا یا به خاطرهیجان و یا شدت عصبی انگشته که ممکنه سیم پاره بشه . یا اینکه ناخنتون بد سوهان خورده وباعث میشه به سیم گیر بکنه که این هم باعث پاره شدن سیم سازتون میشه . پس به مواردی که گفتم دقت کنید . اما مورد آخر ، پوسیدگی سیمها معمولا در مورد سیمهای فرسوده اتفاق میفته ، که اون هم به دلیل رطوبت هوا است . وبرای همه سازها به مرور زمان اتفاق میفته و این یه امر طبیعیه . البته بعضی از اساتید توصیه میکنن سیم های ساز هر سه ماه یکبار باید عوض بشه . تا بهترین صدا از سیمها تولید بشه .

روش تعویض سیم سه تار

. وقتی سیم رو از بازار خریدید معمولا دو سرش تابیده شده و یه حلقه درست شده . معمولا خود فروشنده ها به این شکل آماده میکنند تا کارتون راحتتر باشه . اگرم تابیده نبود خودتون راحت این کار رو انجام بدید . به این صورت که سر سیم رو روی خودش برگردونید و یه تاب بهش بدید . یه حلقه که درست شد بعد انگشت کوچکتون رو داخل حلقه کنید و بتابونید. یک سر سیم داخل دندانه های سیم گیر میفته سر دیگرش به گوشی بسته میشه . وقتی سیم رو داخل اون شیار سیم گیر انداختید با دست راست نگهش دارید و اون سر سیم رو از زیر پرده بالای شیطانک رد کنید و حلقه رو دور گوشی بندازید و با دست چپ آروم آروم بپیچونید . دقت کنید در جهتی بپیچونید که به گوشی «سیم دوم» برخورد نکنه . یادتون نره حتما با دست راست اون سر سیم که به سیم گیر هست رو نگه داشته باشید تا از زیر دندونه های سیم گیر بیرون نیاد . این کار رو خیلی آروم و با دقت انجام بدید . بعد شروع به کوک کردن دقیق اون بکنید. این روش بستن یکی از سیمهای سه تار بود . بقیه سیمها رو هم به همین شکل میبندید . امیدوارم این آموزش براتون مفید بوده باشه . 

notebnote.com