آموزشگاه موسیقی در گلشهر,شاهین ویلا,فردیس کرج.آموزش و تدریس تار و سه تار در آموزشگاه و آموزش خصوصی

. یک جلسه رایگان

. زمان هر جلسه یک ساعت

. از مبتدی تا پیشرفته و برای همه ی سنین

. تخفیف برای دانشجویان و دانش آموزان و تخفیف به جهت ثبت نام بصورت ترمی

. آموزش با هر دو روش آکادمیک(نت خوانی و سلفژ) و سماعی(گوشی و سینه به سینه)

. در نظر گرفتن شیوه ای منحصر به فرد برای آموزش هر هنرجو به تناسب ویژگی ها، توانایی ها و علائق شخصی

. مشاوره با اساتید مربوطه بصورت رایگان

تماس: [phone]

...................................................."با لذت بیاموزید و با عشق بنوازید".....................................................

نت آهنگ بهار دلنشین برای تار و سه تار

ahmadkheradju.blogsky.com

بزرگسالان بهتر است چه سازی را برای شروع نوازندگی انتخاب کنند؟

بسیاری از بزرگسالان علاقه دارند تا نواختن سازی را فرابگیرند، اما نمی دانند باید از کجا شروع کنند. قبل از این که بخواهید نواختن سازی را فرابگیرید، باید آن ساز را انتخاب کنید! خبر خوش آن که یک بزرگسال راحتتر می تواند سازی متناسب با خود را برای شروع نوازندگی انتخاب کند زیرا علایق و سلیقه خود را بهتر می شناسد و دسترسی بیشتری به سازهای موجود دارد. در ادامه چندین مورد بیان شده است که با توجه به آنها می­توانید انتخاب بهتری داشته باشید و به این زودی از انتخاب خود پشیمان نشوید!

۱- به چه نوع موسیقی علاقمندید؟

این سوال، نکته ای بدیهی به نظر می رسد، اما باید به آن فکر کنید: مثلا اگر شما کسی باشید که به موسیقی سنتی علاقمند است، درامز، باوجود این که سازی است که نواختنش جالب به نظر می رسد، انتخاب چندان درستی نخواهد بود. یادگیری یک ساز موسیقی نیازمند سرمایه گذاری مالی و زمانی است، بنابراین باید از سبک موسیقی که می خواهید فرابگیرید مطمئن شوید. برخی از سازها در سبکهای زیادی مورد استفاده قرار می گیرند و برخی کابردی خاص در سبکی خاص دارند. به این نکته بسیار توجه کنید.

۲-  در هنگام نوازندگی خود را در چه موقعیتهایی تصور می کنید؟

آیا دوست دارید در یک گروه نوازندگی کنید، یا علاقه دارید آهنگهای تکنوازی زیبا بنوازید؟ برای مورد اول شاید گیتار و یا سایر سازهای مضرابی گزینه خوبی باشند، و برای مورد دوم پیانو می تواند انتخاب خوبی باشد.

۳-  محدودیت بودجه تان چقدر است؟

بسیاری از سازها محدوده های قیمتی گسترده ای دارند، اما برخی از آنها بسیار گران و یا بسیار ارزان هستند.

۴- فضایی که می خواهید در آن تمرین کنید چگونه است؟

آیا در یک آپارتمان با دیوارهای نازک زندگی می کنید یا در یک مزرعه در خارج از شهر؟ هر چه باشد باید بتوانید به راحتی با ساز خود تمرین کنید.

۵- یافتن یک استاد برای ساز مدنظرتان راحت است؟

برای یادیگری برخی از سازها می توان به راحتی استاد پیدا کرد، اما ممکن است برای بعضی از سازها در برخی مناطق پیدا کردن استاد چندان ساده نباشد. هر چه باشد، یادگرفتن یک ساز به تنهایی و به صورت خودآموز خیلی دشوار است و ممکن است شما را از ادامه کار منصرف کند.

۶- قصد دارید چه زمانی را برای تمرین نوازندگی اختصاص دهید؟

اگر بخواهید که یک نوازنده حرفه ای و تمام عیار شوید، یادگیری تمامی سازها کاری زمان بر خواهد بود. اما در زمان کمتری می توان تبدیل به یک نوازنده متوسط شد و این زمان بسیار وابسته به نوع ساز است. یادگیری سازهایی همچون سه تار و گیتار و رسیدن به سطحی معمولی زمان کمتری از شما خواهد گرفت تا یادگیری سازی همچون کمانچه یا ویولون.

۷- محدودیتهای فیزیکی تان چیست؟

برای مثال اگر ظرفیت شش هایتان چندان زیاد نیست نباید به دنبال یادگیری سازی همچون ساکسیفون باشید. محدودیت جسمی از عواملی است که درصورت رعایت نکردن، شما را خیلی زود از یادگیری ساز منصرف خواهد نمود.

۸- آیا قصد دارید در حین نوازندگی آواز هم بخوانید؟

اگر قصد شما این است، تنبور، دوتار، گیتار و پیانو سازهای مناسبی برای این منظور هستند. هم نوع صدا و هم نحوه قرار گرفتن این سازها طوری است که شما را قادر می سازد هم نوازندگی کنید و هم خوانندگی!

و در نهایت چند نکته:

۱- ساز خود را به دقت انتخاب کنید، اگر ساز خود را دوست نداشته باشید، هرگز نوازندگی را ادامه نخواهید داد.

۲- مدتی طول خواهد کشید تا بتوانید به حد قابل قبولی برسید، انتظارات خود را تعدیل کنید و در نظر داشته باشید که «تمرین مادر تمام مهارتهاست!»

۳- به این جمله که یادگیری ساز برای کودکان آسانتر از بزرگسالان است، توجه نکنید. از لحاظ ذهنی شاید کودکان آماده تر باشند، اما بزرگسالان تمرین کردن را بلندند و میدانند چکونه باید زمان را مدیریت کنند.

www.saz24.ir

چه سازی بخریم، کهنه و دست دوم یا نو؟

گفتن که همیشه 2 تا چیز کهنه اش بهتره: ساز و دوست اما نه هر سازی. ساز مشقی دیگه کهنه و نو نداره. اگه ساز ساز خوبی باشه به مرور زمان با خشکتر شدن درصد رطوبت نسبی چوب و ... صدادهی ساز بهتر میشه. البته اگه ساز قدیمی آسیب جدی ندیده باشه. 
خرید ساز حرفه ای تشخیص حرفه ای لازم داره و آدم های خاص خودش رو می خواد. اما خرید ساز مشقی (تمرینی) برای شروع حساسیت کمتری داره.برای شروع نیازی به خرید ساز خوب نیست و اصولا نباید دنبال ساز خوب گشت که خودش برای خودش بحثی جداست.

بهتره بگیم که حداقل پارامترهای لازم برای ساز خوب چیه. البته پارامترهای کلی رو که الان به ذهنم می رسه رو فقط می نویسم چون اول و آخرش کسی که تجربه برخورد با ساز رو نداره نمی تونه اینها رو به راحتی تشخیص بده. 
1. ظاهر ساز سالام باشه. بیخ دسته و کاسه ترک نداشته باشه. دسته تاب نداشته باشه و ... 
2. برای کوک کردن و فالش نبودن لازمه که سیم از دسته کوک تا ته سیم گیر در یک راستا باشه و در مسیر سیم کج نشده باشه. مسیر: دسته کوک-شیطونک-خرک-سیم گیر. 
3. تفاون فاحش روی نت های هم صدای سیم ها و اکتاوهای مختلف نباشه. فکر کنم بد نوشتم! منظورم اینه که مثلا نت دست باز دو سیم اول پس از کوک کردن با دیگر دو ها همخوانی داشته باشه. 
4. همه جای ساز نسبتا خوب صدا بده. 

javabyab.com

پرده تار و سه تار

اصلاح پرده سالیان درازیست در موسیقی ما چه در موسیقی عملی چه نظری، مورد استفاده قرار می گیرد؛ هنوز هم پرده روی سازهای ایرانی به فرم گذشته استفاده می شود، البته این به معنای توقف روند اصلاح سازگاری و بهبود کیفیت در سازگری موسیقی ایرانی نیست. برای روشن شدن این موضوع به بحث در مورد انواع پرده های معمول سه تار و دلیل رد بعضی از طرح های پیشنهادی می پردازیم.

یک نوازنده آماتور اولین بار که نحوه بستن پرده و گره زدن پرده های معمول تار و سه تار (که اکثرا” از روده گوسفند است) را ببیند حتما” این سئوال برایش پیش می آید که چرا تار و سه تار نباید مانند ماندولین و گیتار پرده های ثابت داشته باشند که هر سال مشکلات تعویض پرده یا تنظیم پرده (که بخاطر تماس دست با پرده های متحرک روی می دهد) را نداشته باشد؟

فواصل ریزتر از ربع پرده که در موسیقی ایران به وفور دیده می شود موجب شده، نوازنده زحمت استفاده از پرده های متحرک را بپذیرد و از پرده های ثابت استفاده نکند. اینجا یک سئوال پیش می آید که چرا کل پرده ها ( یعنی مثلا” از سی کرن به جای یک پرده دو پرده) بصورت ثابت روی ساز بسته نمی شود که اصلا” نیازی به بالا یا پاین کشیدن پرده نباشد؟

به جواب این سئوال هنگام نوازندگی با پرده های کامل می توان رسید! وقتی فاصله پرده ها به قدری کم شود که انگشت بین آن به خوبی قرار نگیرد لرزش سیم بوسیله گوشت دست گرفته می شود و صدای سیم تا حدی خفه می شود و ساز دیگر طنین مناسبی نخواهد داشت.

(پرده روی دسته سازها غیر از اینکه باعث سهولت پیدا کردن محل دقیق نت ها برای نوازنده می شود، نقش یک شیطانک را هم به عهده می گیرد! به این صورت که بر آمدگی پرده و فشار دست بر پرده لرزش سیم از محل پرده به قبل از آنرا قطع می کند که صدای شفافی هنگام زخمه زدن بوجود آید، پس برخلاف تصور عده ای که عقیده دارند تنبلی نوازندگان در پیدا کردن نتها موجب بسته شدن پرده روی سازها شده ، تولید صدای خالص بدون پرد ممکن نیست!)

این موضوع که چه پرده ای برای سازهای تار و سه تار مناسب است (که هم کیفیت صدایی خوبی داشته باشد هم دوام زیاد) اخیرا” بعضی از نوازندگان و سازگران را به جنب و جوش واداشته و تجربیات جالبی هم در این سالها به دست آمده.

پرده معمولی از جنس روده گوسفند

پرده های معمولی که روی تار و سه تار (و سازهای محلی مثل تنبور و گاهی دوتار) بسته می شوند، روده گوسفند هستند. این پرده ها نسبت به پرده ها یی که در ادامه ذکر خواهد شد زبرتر و کم دوامتر هستند ولی در جابجایی ها روی نتهایی که متغییر است، نرمتر و لغزنده ترند. این پرده ها بطور میانگین حدود یکسال تا یکسال و نیم در دست یک نوازنده متوسط کارایی دارد(بدون آغشته کردن آن به مواد نگهدارنده دیگر) و پس از آن یکی پس از دیگری باز می شود ( متفاوت بودن جنس پرده، رطوبت محل نگهداری و استیل دست چپ نوازنده در طول عمر پرده تاثیر زیادی دارد، همین پرده در شرایط مناسب آب و هوایی و با استیل مناسب می تواند بیش از ۳ سال عمر کند)

رطوبت هوا مخصوصا” در تابستان که کولرهای آبی در منازل ایران استفاده می شود ضربه زیادی به ساز و مخصوصا” به پرده ساز (از جنس روده گوسفند) می زند.

گاهی در تابستان پس از باز کردن جعبه ساز متوجه شوید.چند پرده پاره شده، برای جلوگیری از این اتفاق بسته های رطوبی گیر ( که معمولا” در جعبه های لوازم الکتریکی هم هست) را در جعبه ساز بگذارید تا محیط نگهداری ساز مرطوب نباشد.

همانطور که در بالا ذکر شد، استیل دست چپ نوازنده و میزان اصطکاک آن با پرده در طول عمر پرده نقش مهمی دارد. نوازنده باید سعی کند تا حد امکان کمترین تماس را با پرده داشته باشد، این هم به سرعت در حرکت افقی دست روی دسته کمک می کند هم از ساییدگی پرده می کاهد. پرده های معمولی (روده گوسفند) بخاطر قیمت پائین و سهولت در بستن روی ساز، بیشترین آمار فروش را (نسبت به انواع دیگر پرده) از آن خود کرده است.

ازسایت:www.yjc.ir

حسین علیزاده

حسین علیزاده سال ۱۳۳۰ در منطقه سید نصر الدین بازار تهران متولد شد. دوره‌های آموزش موسیقی را در هنرستان موسیقی تهران زیر نظر استادانی چون هوشنگ ظریف و حسین دهلوی طی کرد و پس از راه یابی به رشته موسیقی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران از محضر دیگرانی چون حبیب‌الله صال حی،محمود کریمی، علی اکبر شهنازی،داریوش صفوت، نورعلی خان برومند، سعید هرمزی، یوسف فروتن و عبدالله خان دوامی نکته های نوازندگی تار و سه تار و ردیف موسیقی سنتی ایران در سطوح عالی را فرا گرفت.

علیزاده از سال‌های ابتدایی دهه پنجاه به تدریس درکانون پرورش فکری کودکان و پرداخت و همزمان شکل دهی گروه مرکز حفظ واشاعه و شیدا و عارف و گروه سازهای ملی و حضور در برنامه‌های موسیقی جشن و هنر شیراز را دنبال کرد که حاصل آن تدوین و اجرای دستگاه ماهور توسط گروه مرکز حفظ و اشاعه (جشن هنر شیراز۱۳۵۴) و کنسرت نوا با خوانندگی پریسا (فاطمه واعظی) در سال ۱۳۵۵ همین جشن بود.

در این سالها علیزاده با ساخت و اجرای قطعاتی چون سواران دشت امید و حصار فرمی تازه را به موسیقی ایرانی اضافه کرد که نبوغ وی دراین زمینه را نشان داد.

ساخت کنسرتوی نی و ارکستر با عنوان نینوا در سالهای ابتدایی دهه شصت نام علیزاده را بیش از گذشته بر زبان ها جاری ساخت. این قطعه که با نی جمشیدعندلیبی به عنوان تکنواز نی اجرا شد، از جمله شاخص ترین قطعات تاریخ موسیقی ایران به شمار می رود که علیزاده آن را با الهام از تحولات سالهای ابتدایی دهه شصت تصنیف کرد.

پس از تعطیلی و توقف موسسه چاووش، علیزاده برای ادامه تحصیل موسیقی به دانشگاه آزاد برلین رفت و در سال‌های میانی دهه شصت به ایران بازگشت و گروه شیدا و عارف را بازسازی کرد که حاصل آن کنسرت شور انگیز با صدای شهرام ناظری ، صدیف تعریف و بیژن کامکار در تالار وحدت بود. این کنسرت بعدها با صدای شهرام ناظری در آلبومی به همین نام انتشار عمومی یافت.

پس از آن علیزاده به تجربه در ساخت انواع موسیقی پرداخت که در زمینه موسیقی ایرانی در قالب تکنوازی می توان به آثاری چون ترکمن، پایکوبی، همایون(با سه تار) و ماهور، هجرانی، همنوایی، نوا (تار) در زمینه گروه نوازی آلبوم های راز ونیاز (با صدای علیرضا افتخاری) صبحگاهی (با صدای محسن کرامتی) و آثاری به صورت گروه نوازی (آوای مهر،راز نو، به تماشای آبهای سپید، نی نوا، عصیان و واریاسیون کردی) اشاره کرد.

علیزاده در زمینه موسیقی فیلم هم تجربه‌های موفقی داشت که از جمله آنها می‌توان به موسیقی فیلم‌های چوپانان کویر (حسین محجوب)، دل شدگان (علی حاتمی)، گبه (محسن مخملباف)، عشق طاهر (محمد علی نجفی)، ایران سرای من است (پرویز کیمیاوی)، زمانی برای مستی اسب‌ها (بهمن قبادی)، ابر و ‌آفتاب (محمود کلاری)، میراث کهن (سید محمد میر سلطانی)، زشت و زیبا (احمد رضا معتمدی)، لاک پشت‌ها هم پرواز می‌کنند (بهمن قبادی)، نیومانگ (بهمن قبادی) و موسیقی متن سریال تلویزیونی زیر تیغ اشاره کرد.

وی همچنین درزمینه انتشار کتاب و آلبوم‌های آموزشی تجربه‌های موفقی داشت که انتشار ده قطعه برای تار (در ۴ جلد) ردیف میرزا عبدالله (اجرا باتار و سه تار)، دستور تار و سه تار دوره متوسطه تا پیشرفته (کتاب ونوار) بوسه‌های باران (مجموعه تصانیف) و پارتیتور قطعه نوا از جمله کارهای وی در این زمینه است.

حسین علیزاده از سال‌های پایانی دهه ۷۰ همکاری خود را با محمد رضا شجریان وکیهان کلهر و همایون شجریان آغاز کرد که حاصل آن اجرای کنسرت‌های مختلف در اروپا وامرکا و کنسرت همنوا بابم در تهران (تالار کشور) بود. حاصل همکاری شجریان و علیزاده آلبوم‌های فریاد، همنوا بابم، داد و بیداد، زمستان و نوا بود.

علیزاده در سال ۸۳ با ژیوان گاسپاریان همکاری مشترکی داشت که حاصل آن کنسرتی در کاخ نیاوران بود که بعدها این کنسرت در قالب آلبومی به نام به تماشای آبهای سپید انتشار عمومی یافت و تا مرحله نهایی جایزه گرمی برای بخش موسیقی جهانی پیش رفت. حسین علیزاده در کمک به ساخت سازهای تازه تجریه‌های موفقی داشت که از آن میان می‌توان به ابداع سازهای سلانه و شور انگیز اشاره کرد که هم اینک نیز در کنسرت‌هایش از آن بهره می‌گیرد. همچنانکه در معرفی سازندگان سازها نیز پیشگام بود و درکنسرت‌های خود از سازندگان سازهایی که خود با آنها تکنوازی می کرد در بروشور کنسرت یاد کرده است.

http://www.1ahang.com